De reis

Zo... we zijn al 2 dagen aan de andere kant van de wereld, dus ik zal maar eens vertellen over de reis (die ik het liefste z.s.m. vergeet 🙈). 

Na een korte nacht (Max kon niet in slaap komen en ikzelf ook niet dus ik had maar 2 uur geslapen in totaal) stond de wekker om 3.30u. Snel de laatste dingen inladen en gauw richting Schiphol. Daar verliep alles redelijk snel, alle koffers werden goedgekeurd en wijzelf ook. Max ging ook keurig met zijn benen wijd staan en zijn handen omhoog bij de security 😂. Na een hoop controles konden we een uurtje uitrusten bij de gate, waar we in contact kwamen met medepassagiers waaronder een gezin met puberkinderen. Lekker wat gekletst en vliegtuigen gekeken.

Omdat we met kleine kinderen reizen, mochten we als een van de eersten in het vliegtuig. Het opstijgen blijft het leukste van de hele vliegreis, vind ik (ook al maakte het vliegtuig wat rare geluiden). Eenmaal boven de wolken ging het even goed met Max en Sam en hun nieuwe speelgoed, maar uiteindelijk sloegen de vermoeidheid en verveling toe 😭. Helaas troffen we het niet met de passagiers voor ons (Erik zat met de kids bij het raam en ik aan de andere kant van het gangpad), dus die keken niet blij. Na een wandelingetje naar de verschoonruimte, is Sam uiteindelijk toch in slaap gevallen voor 2 uur.

Helaas was hij toch nog niet goed bijgeslapen, dus toch nog een mopperende Sam tot de landing en een klierende Max 🙈. 

Na de landing, stond helaas de buggy niet in de slurf (wat wel beloofd was). Sam was moe en we hadden veel handbagage dus ook dat was een heel gesjouw tot de bagageband. Gelukkig waren onze koffers er al en konden we meteen de huurauto ophalen. 

Er stond eigenlijk een zwarte Chevrolet impala klaar voor ons, maar er kwam net een dikke Cadillac xts binnengereden. Zegt dat vrouwtje: you can take this one too if you want. Pick whatever you like. Dus je raadt wel welke we namen 😂. 

Nu hebben we overal bekijks waar we komen 😂, blijkt voor Canadese begrippen dus ook een dikke bak te zijn. 

Bij Jolanda aangekomen kwam al mijn spanning er even uit en gelukkig waren Max en Sam erg blij dat ze lekker konden rennen en kroelen met de honden en katten hier. Na alle familieleden gedag te hebben gezegd, natuurlijk lekker gedoucht, wat hoognodige boodschapjes gedaan met Jolanda en gaan slapen. Van ellende hadden we niet echt honger meer 🙈. 

Het was een rommelige nacht. We hadden allemaal wat last van een jetlag, dus Sam is 2x wakker geweest en Max ook een paar keer en daardoor wij ook weer natuurlijk. Maar al met al hadden we allemaal genoeg uurtjes geslapen en konden we fris en fruitig aan een nieuwe dag beginnen 😊